Για τους περισσότερους Έλληνες, η Αθήνα είναι το κέντρο του κόσμου, άντε και η συμπρωτεύουσα για να μη γκρινιάζει..Λένε λοιπόν, ότι εκεί γίνονται όλα, εκεί θα συμβούν όλα… Έξω από κει, ανύπαρκτα και άνευ σημασίας τα συμβαίνοντα. Αν θέλεις να είσαι στο "φως" μην απομακρύνεσαι από το κέντρο παλικάρι μου και θα’ρθει κάποτε και η δική σου ευκαιρία. Τι μεγάλη αυταπάτη! Πάνω σ’αυτό το υποταγμένο όραμα βουλιάζει η πλειοψηφία των παροικούντων στη μητρόπολη, πλημμυρισμένοι στη μοναξιά, σκιάζοντας τα χλωμά τους πρόσωπα με το καπέλο του ανεκπλήρωτου…

Εεε… πατριώτες! Υπάρχει και ένας άλλος κόσμος πιο πέρα, που μερικές φορές, αισθάνεται, όσο πιο μακριά τόσο πιο καλά, όσο πιο ψηλά εκεί στα άγονα ορεινά, τόσο πιο χαρούμενα, καθαρά και οξυγονούχα!Τούτος δω ο κόσμος, έχει μια θέληση, μια πεθυμιά, μια φωνή που εμείς οι μυημένοι την είπαμε "Φωνή Βουνώντων" και μερικές φορές, άμα χρειαστεί να τρυπήσει την απαξία και αδιαφορία του συστήματος, γίνεται κραυγή ασίγαστη και διαπεραστική, μα μετρημένη και αγαπησιάρικη, γιατί την συντροφεύουν αδιάκοπα μαγικές εικόνες, από παρθένα δάση, αγέρωχες και επιβλητικές βουνοκορφές, αλλά και καλοκουρδισμένες μελωδίες απ΄τα ρυάκια, τα ρέματα, τα ποτάμια, πολλά ποτάμια, που λαμπυρίζουν στις αμόλυντες ηλιαχτίδες του ζωοφόρου ήλιου!

Είμαστε εδώ λοιπόν… μια παρέα, που σιγά σιγά μεγαλώνει με τα χρόνια, που κλέβει χρόνο απ’την ξεκούρασή της και τις επαγγελματικές της υποχρεώσεις, προσπαθώντας να ξανακάνει τις γιορτές και τις σχόλες ημέρες χαράς, ψυχαγωγίας, επικοινωνίας αλλά και συγκίνησης, ανοίγοντας τα μυρωδάτα μπαούλα της παράδοσης, να ευωδιάσει το μέλλον!



Νοέμβρης 2009

19 Ιουλίου 2010

ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ ΓΙΑ ΤΑ ΣΤΙΧΑΚΙΑ ΠΟΥ ΘΑ ΑΝΑΡΤΗΘΟΥΝ ΦΕΤΟΣ

Η Αλκυόνη προτείνει:

 
Μην καταδέχεσαι να ρωτάς:"Θα νικήσουμε?Θα νικηθουμε''?Πολέμα!

                                                               Ν.Καζαντζακης
 
  Βαρύς ο κόσμος να τον ζήσεις όμως για λίγη περηφάνεια το άξιζε.


                                                                                                               Οδ.  Ελύτης

Στρατιες χελιδονιων περιμενουν να πουν στους αντρειωμενους

το καλωσόρισες..."

                                                                      Νικος Γκατσος
 
"Φτωχή ανθρωπότητα, δεν μπόρεσες

ούτε ένα κεφάλαιο να γράψεις ακόμα."

                                                      Τ.Λειβαδιτης
 
Αν σμίξουμε την πίκρα μας και την οργή μας

γίνεται του χεριού μας ο ήλιος."

                                                           Γ.Ριτσος
 
 
Μη ρωτάς ποιος θα σώσει τον κόσμο. Να λες ότι είναι δική σου ευθύνη να σωθεί.
                                  
                                                                                                   (Ν. Καζαντζάκης)

Και πήρα στον ώμο μου τη σκάλα

για να ξεκρεμάσω τους αθώους
Και να καρφώσω τους ληστές.
                                 Μ.Λουντεμης



Ό,τι έχει μείνει μέχρι εδώ απ' το κερί μου
είναι τα μάτια σου που καίνε σαν φωτιά....
-----------------------------------------------------
Όταν ξημερώσει πες μου
φως μου γιατί κρύφτηκες...
--------------------------------------------------
Αμπέλια και χρυσές ελιές
μοιάζεις Ελλάδα μου όπως θες
φωτιά κι αέρας, στο φως της μέρας...
-----------------------------------------------------
Δεν έχουν λόγια οι στιγμές,
περνάν και φεύγουν θες δεν θες...
---------------------------------------------------
Μα τώρα νιώθω μιαν αιτία κι ένα λόγο που θα κάνω
ολόχρυσες οι σάλπιγγες τραγούδι να σημάνουν...
---------------------------------------------------------
Κι αν σ' έπιασε το βράδυ κι ο έρωτας αργεί
Το πιο βαθύ σκοτάδι είναι πριν την αυγή...
-------------------------------------------------------------
                                             Σ. Μάλαμας


O Ζαχαράκης προτείνει:
Στίχοι: Παραδοσιακό


Μουσική: Παραδοσιακό

Εκτελέσεις: Μη διαθέσιμο

Θέλετε δέντρ' ανθήσετε, θέλετε μαραθείτε,
στον ίσκιο σας δεν κάθομαι μήτε και στη δροσιά σας,
μόν' καρτερώ την άνοιξη, τ' όμορφο καλοκαίρι,
να μπουμπουκιάσει το κλαρί, ν' ανοίξει το ροδάμι,
να βγω ψηλά στον Αρμυρό, ψηλά στην Παλιοβούνα,
για να σιουρίξω κλέφτικα, να μάσω τα μπουλούκια.
Μπουλούκια πούθε βρίσκεστε, όλα να μαζωχτείτε,
τι εβγήκε ο Σούφης το σκυλί και κυνηγάει τους κλέφτες.
Σέρνει τσεκούρια στ' άλογα, τσεκούρια στα μουλάρια,
για να τσακίζει γόνατα, για να τσακίζει χέρια.

Κι όσοι κλέφτες τ' ακούσανε, πάνε να προσκυνήσουν.
Ο Ζαχαράκης μοναχά δεν πάει να προσκυνήσει.
Ράχη σε ράχη περπατεί, λημέρι σε λημέρι.
"Εγώ ραγιάς δε γίνουμαι, Τούρκους δεν προσκυνάω.
Ελάτε, παλικάρια μου, όλοι να συναχτείτε,
τι έχω να κάμω πόλεμο μ' αυτόν το Σουφ αράπη,
να δείξουμε τη λεβεντιά και την παλικαριά μας,
να ιδεί ντουφέκι κλέφτικο, τα βόλια μας πού πέφτουν,
να μη περνά να τυραγνά αδύνατους ραγιάδες".







O Κώστας προτείνει:

 Μείνε λιγάκι ακόμα
Κάτι έχω να σου πω
Να πάρει ο αέρας χρώμα
                      Τάσος Λειβαδίτης

Ομπρός, βοηθάτε να σηκώσουμε τον ήλιο πάνω από την Ελλάδα,
Tι ιδέτε, εκόλλησεν η ρόδα του βαθιά στη λάσπη.

                                               Αγγελος Σικελιανός

Πάντα  περνάς τη φωτιά για να φτάσεις τη λάμψη. Πάντα τη λάμψη περνάς για να φτάσεις ψηλά

                                                                                                                     Oδ. Ελύτης
Άνθρωπέ μου τι ξεφτίλα να σου χαλάνε το όνειρο και συ να τους αφήνεις"!
                                                                                    Θαν. Παπακωνσταντίνου

Τρώγε την πρόοδο και με τα φλούδια και με τα κουκούτσια

                                                                                    Oδ. Ελύτης


Χαράξου κάπου με οποιονδήποτε τρόπο και μετά πάλι σβήσου με γενναιοδωρία. Oδ. Ελύτης


           Ω νεότητα, πληρωμή του ήλιου, στιγμή αιμάτινη που αχρηστεύεις το θάνατο…… (Οδ.Ελύτης)                                                                                               


Παππού αγαπημένε, είπα, δώσ' μου μιαν προσταγή.

Φτάσε όπου μπορείς παιδί μου...
-Παππού, φώναξα τώρα πιο δυνατά, δώσ' μου μιαν πιο δύσκολη προσταγή.
-Φτάσε όπου ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙΣ !...

(Ν. Καζαντζάκης

"Την οργή των νεκρών να φοβάστε και των βράχων τ' αγάλματα !"


(Οδ.Ελύτης)
 


Ο Βασίλης προτείνει:

Φυλή τόσο άφοβη, ποτέ δεν θα πεθάνει.
Τα χέρια που έκαναν αθώα το σταυρό
θηλιές θα γίνουν να σας πνίξουν, νυχτοπλάνοι,
που βρήκατε κι εσείς γι’ αντρείες τον καιρό.
                                       Γιώργος Κοτζιούλας


Φτενά χωράφια κρατημένα σε πεζούλια
κι άπιαστες γίδες που κρεμιούνται σε γκρεμνούς,
ετούτ’ είν’ η πατρίδα μας· μα η πούλια
δε λάμπει πιο καθάρια σ’ άλλους ουρανούς.


                                          Γιώργος Κοτζιούλας


Τι, θα μας πάρετε κι εσείς αυτά τα λίγα

που τα ’χουμε ποτίσει μ’ ίδρωτα πικρόν ;
Έλα, μικρόσωμε, στυλώσου μπρος στο γίγα
για ν’ αλαλάξει κι η χορεία των νεκρών!

                                 Γιώργος Κοτζιούλας





H Αλέκα προτείνει:

...και εκείνους που τους είδαν να χορεύουν, τους πέρασαν για τρελλούς ,εκείνοι που δεν μπορούσαν να ακούσουν τη μουσική.

                                                                               Nίτσε